Είναι ένας ιστότοπος με περιεχόμενο πληροφοριακό,πολιτιστικό,λαογραφικό,ιστορικό και ότι άλλο συνεπάγεται,αποκλειστικά για την ανάδειξη αυτού του τόσο αγαπημένου τόπου του Άνω Βοΐου του Χωριού μας το ΠΟΛΥΚΑΣΤΑΝΟ.
Για να μαθαίνουμε και προπαντός να μην ξεχάσουμε πότε!!!!!!

Τρίτη 20 Αυγούστου 2019

Το Παλιοκριμήνι και το Χωριό που Καταστράφηκε

Το Παλιοκριμήνι και το Χωριό που Καταστράφηκε
Η ανώτερη περιοχή του Παλιοκριμηνίου αποτελείται από ένα υποαλπικό οροπέδιο στα 1700 μέτρα υψόμετρο μεταξύ των οικισμών του Πολυκάστανου στα Ανατολικά και της Κυψέλης στα Δυτικά. Μια έξαρση του οροπεδίου κατά μήκος της κορυφογραμμής του Βοΐου σχηματίζει απότομα την κορυφή των 1.812 μέτρων. Το βουνό είναι κυριολεκτικά πνιγμένο στη βλάστηση. Στην Ανατολική και πιο ήπια πλευρά κυριαρχούν δάση οξιάς και καστανοδάση. Αντίθετα, στη Δυτική, απόκρημνη και ιδιαίτερα εντυπωσιακή χαράδρα που σχηματίζεται στην περιοχή της Τσούκας, πεύκα, οξιές και ένας τεράστιος γκρεμός με ύψος που πιθανό ξεπερνάει τα 300 μέτρα συνθέτουν το τοπίο. Ο γκρεμός είναι από τους μεγαλύτερους της Βόρειας Πίνδου, ξεπερνώντας ίσως και τον αντίστοιχο γκρεμό του Χάρου που βρίσκεται λίγο πιο πάνω. Προεξέχει από την κυρίως κορυφογραμμή και έχει μέτωπο προς τα βορειοδυτικά, χωρίς να είναι ορατός από την Κυψέλη που βρίσκεται από κάτω, ούτε επάνω από το Παλιοκριμήνι αν και στο βάθος του τοπίου διακρίνεται το απότομο κόψιμο που σχηματίζει. Φαίνεται μόνο απέναντι από τα χωριά του Γράμμου και γίνεται προσβάσιμος εάν μετά την κορυφή αφήσει κανείς το μονοπάτι Ε6 και κατηφορίσει Δυτικά προς την κορυφή της Τσούκας.
Η όψη του Παλιοκριμηνίου αν κάποιος το αντικρύσει από τα Βόρεια, ή τα Δυτικά γίνεται τελείως διαφορετική. Πρόκειται για μια κορυφή με πολλά πρόσωπα που δύσκολα αποκαλύπτονται, λόγω της έντονα απομονωμένης θέσης της. Η θέα που προσφέρεται προς το Γράμμο, το Νότιο Βόιο και την υπόλοιπη Πίνδο είναι μοναδική. Η πρόσβαση μπορεί να επιτευχθεί μέσω της δασικής οδού που ξεκινάει Δυτικά του Πολυκάστανου, καθώς και μέσω του μονοπατιού Ε6 το τμήμα Πεντάλοφος – Νεά Κοτύλη. Η δασική οδός συνεχίζεται Νότια λίγο πιο κάτω από την κορυφή και καταλήγει σε ένα δάσος οξιάς με κρυστάλλινες πηγές. Πολύ πλούσια είναι και η χαμηλή βλάστηση σε τσάι, σαλέπι και μανιτάρια. Δεν είναι τυχαίο, ότι οι κάτοικοι του Πολυκάστανου επέλεξαν αυτόν εδώ τον τόπο για να οργανώνουν κάθε χρόνο την περίφημη Γιορτή Βουνού.
Το Παλιοκριμήνι αποκαλείται έτσι εξαιτίας του ομώνυμου χωριού που βρίσκονταν κρυμμένο στις κατάφυτες βορειοδυτικές πλαγιές του. Η θέση του όμως δεν είχε μείνει μυστική για καιρό, με αποτέλεσμα να γνωρίσει την ολική καταστροφή από επιδρομές Τουρκαλαβανών στις αρχές του 18ου αιώνα. Για αυτό το λόγο και η ονομασία του βουνού πιθανό προέρχεται από τη λέξη Παλιοκρυμμένο. Ερείπια του Παλιοχωρίου σώζονται ακόμη και σήμερα σε τοποθεσία που λίγοι μόνο γνωρίζουν. Οι κάτοικοι όταν αναγκάστηκαν να το εγκαταλείψουν αναζήτησαν καταφύγιο μακριά, στο Μοναστήρι των σημερινών Σκοπίων, στην Καστοριά, στην Εράτυρα, στα Αηδόνια και στο Βυθό. Οι περισσότεροι όμως κατέληξαν κοντά στο Τσοτύλι, σε μια νέα τοποθεσία πέρα από τα μεγάλα βουνά και τους γιγάντιους βράχους, σε ένα τοπίο ήμερο και γαλήνιο, περικυκλωμένο από ένα πυκνό δάσος βελανιδιάς και φτιάξανε το νέο Κριμήνι. Στην περιοχή υπήρχαν επίσης τα Παλαιοχώρια Δρυάνοβο και Πετρίτσι, καθώς και το Μοναστήρι των Εισοδίων της Θεοτόκου του 10ου αιώνα, που είχε μετόχι στο Παλιομονάστηρο της Ζώνης, στη θέση Πόρτες. Από το Παλιοκριμμίνι κατάγονταν ο Μακεδονομάχος Αθανάσιος Μπρούφας.

Ένα παλικαράκ’  ουδ έτρωγε, ουδ έπινε,
με τ’ άρματα τ’ κουβέντιαζε και στ’ άρματά του λέγει:
Ντουφέκι μου περήφανο με τα πολλά φουσέκια,
πολλές φορές με γλύτωσες και τώρα να με σώσεις!
Το λόγο δεν απόσωσε, το λόγο δεν τελειώσε
κι οι κλέφτες εμαζώνονταν σα φύλλα, σα χορτάρια,
να πάνε να πατήσουνε το Παλιοκριμήνι. (Λαϊκό, ποίημα)

Δείτε φωτογραφίες

Tovoion Tv | Σεργιάνι στις Γειτονιές του Βοΐου Πολυκάστανο (video)

κοζάνη, ειδήσεις, νέα, Πτολεμαΐδα Tovoion Tv | Σεργιάνι στις Γειτονιές του Βοΐου Πολυκάστανο.
Δείτε το βίντεο: 






ΠΟΛΥΚΑΣΤΑΝΟ

Πληροφορίες:
  • Απόσταση από το Τσοτύλι: 21 χιλιόμετρα (26 λεπτά οδικώς) .
  • Διαθέτει: (1) Ταβέρνα , (1) Καφενείο .



  Εκεί στη γειτονιά της Πίνδου στο Άνω Βοΐο βρίσκεται το Πολυκάστανο, η αμόλυντη φύση φαντάζει παντοδύναμη. Απέραντα βαθύσκια δάση οξιάς,καστανιάς, και βελανιδιάς περικυκλώνουν το χωριό. Οι άνθρωποι, τα μνημεία, τα πέτρινα σπίτια μοιάζουν ξεχασμένα, υποταγμένα. Μόνο οι εποχές έχουν τη δύναμη να μεταλλάσσουν το ποικιλόμορφο τοπίο και να πιστοποιούν ότι ο χρόνος κυλά.
Έτσι ο επισκέπτης, έρμαιο αυτής της μαγείας, απλώς αφήνεται να τον συνεπάρει το τοπίο. Ούτως ή άλλως πάντα θα νοσταλγεί και θα ελπίζει στην επιστροφή.
  Το χωριό , είναι χτισμένο στις κατάφυτες πλαγιές της ανατολικής προέκτασης του παλιοκριμηνίου (πιο ψιλή κορυφή του όρους Βοΐο υψομ 1810μ ),ακριβώς απέναντι βρίσκεται το βουνό Κλέψιος (υψομ 1200μ) που αποτελεί ορόσημο του χωριού και είναι σαν να παρατηρεί στωικά τα τεκταινόμενα ανά τους αιώνες στο χωριό. Από την πίσω πλευρά υψώνονται τα όρη Όντρια (υψομ1559μ).
  Για τους κατοίκους του χωριού, η ζωντανή φύση είναι καθημερινότητα, ενώ για τον επισκέπτη η ομορφιά και η ιδιαιτερότητα του τοπίου είναι συναρπαστική αποκάλυψη.
Είναι από τα ποιο ορεινά χωριά του Βοΐου με δικό του ιδιαίτερο γραφικό χαρακτήρα που βασίζεται στην ξεχωριστή αρχιτεκτονική των πετρόκτιστων σπιτιών του και στην ιδιομορφία του φυσικού περιβάλλοντος.
Παλαιά ονομασία : Κλεπίστιον.
Ημερομηνία μετονομασίας : 20/8/1927.
Νέα ονομασία : Πολυκάστανον.
Την Νέα του ονομασία του την οφείλει στα πολλά και γλυκά κάστανα που παράγει το Πολυκάστανο.



Ένα από τα όμορφα στενά του Πολυκάστανου.


Το Σιδηρουργείο.
Το ξυλουργείο.
Το Δημοτικό σχολείο που χτίστηκε το 1952 πάνω στα θεμέλια του παλιού σχολείου. Το δημοτικό σχολείο δεν λειτουργεί από το 1988.
Από όπου και να το δεις είναι Πανέμορφο.


Πινακίδα Εισόδου στο χωριό του Πολυκάστανου.
Tα περισσότερα πέτρινα σπίτια του χωριού έχουν χτιστεί μετά τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο λόγω του ότι καταστράφηκαν από τους Γερμανούς,όσα δεν καταστράφηκαν, μαρτυρούν την τέχνη των παλιών μαστόρων αποτυπωμένη στα διώροφα και τριώροφα πέτρινα σπίτια του 19 ου αιώνα.
Πολυκάστανο από ψηλά.
Πολυκάστανο από ψηλά.
Πολυκάστανο από ψηλά.
Στο χωριό θα πρέπει όλοι να επισκεφθούν την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής που χτίστηκε το 1795, η εκκλησία βρίσκεται στο κάτω μέρος του χωριού, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν το ξυλόγλυπτο τέμπλο, τα κειμήλια και οι αγιογραφίες του Ναού.

Copyright 2017 ® Πολιτιστικός Σύλλογος Τσοτυλίου - Design by Arts&New Media Seireklidis

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2015

Triti2dim

Τρίτη, 27 Ιανουαρίου 2015


Μαθήτριες περιγράφουν πολύ όμορφες διαδρομές μέσα στο δάσος ή σε διαφορετικά μέρη

Στο Πολυκάστανο της Κοζάνης
Στις διακοπές των Χριστουγέννων πήγα στο χωριό της μητέρας μου τοΠολυκάστανο της Κοζάνης.
Μια μέρα αποφασίσαμε να πάμε μια βόλτα στο δάσος, σε μια περιοχή που ονομάζεται Πηγαδούλη.
Μαζί μου ήταν ο παππούς μου, η μαμά μου και ο αδερφός μου.
Περπατήσαμε για λίγη ώρα σε ένα στενό μονοπάτι που δεξιά και αριστερά του υπήρχαν πολλά και διαφορετικά δέντρα όπως οξιές, καστανιές, βελανιδιές και λευκάδια...
Ακούσαμε τα πουλιά που κελαηδούσαν, είδαμε ένα ρυάκι να κυλάει και μυρίσαμε όλα τα αρώματα της φύσης.
Μαζέψαμε κάστανα, θαυμάσαμε την θέα, κάναμε συλλογή βελανιδιών και ξαπλώσαμε πάνω στα πεσμένα φύλλα.
Ένιωσα πολύ όμορφα στη φύση και θα ήθελα να ξαναπάω σε αυτό το ωραίο μέρος!

Στέλα
Μαθήτρια της Δ2 τάξης


πηγή: triti2dim.blogspot.fr/

Τρίτη 10 Μαρτίου 2015

ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΠΟΛΥΚΑΣΤΑΝΟ ΚΟΖΑΝΗ

ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΠΟΛΥΚΑΣΤΑΝΟ ΚΟΖΑΝΗ 
ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΠΟΛΥΚΑΣΤΑΝΟΥ  
Ο Αγροτικός Δασικός Συνεταιρισμός Πολυκάστανου , βρίσκεται στο ομώνυμο ορεινό χωριό του Νομού Κοζάνης . Πρόκειται για ένα χωριό χτισμένο σε υψόμετρο 1050 μ. στις πλαγιές του όρους Βόιο και αποτελεί έναν από τους πιο ορεινούς οικισμούς του Νομού Κοζάνης . 
Ο Συνεταιρισμός με τη ισότιμη και αμοιβαία βοήθεια των συνεταίρων – μελών του , συμβάλλει στην οικονομική , κοινωνική και πολιτιστική τους ανάπτυξη και προαγωγή , μέσω μιας συνεταιριστικής οργάνωσης , η οποία καλύπτει όλο το φάσμα της παραγωγής , μεταποίησης , διάθεσης και εμπορίας δασικών προϊόντων . 
Για την επίτευξη των παραπάνω στόχων , ο Συνεταιρισμός αναπτύσσει τις εξής δραστηριότητες : αναλαμβάνει την εκμετάλλευση όλων των δασών και δασικών εκτάσεων που ανήκουν στο δημόσιο , σε δήμους , μονές και ιδιώτες και οργανώνει τη διάθεση και εμπορία των παραγόμενων δασικών προϊόντων . 
Επιπλέον δραστηριότητες του Συνεταιρισμού είναι : υλοτομία , διαμόρφωση των πρωτογενών δασικών προϊόντων (ξυλεία , καυσόξυλα) , εκτέλεση αντιδιαβρωτικών και αντιπλημμυρικών έργων , αναδασώσεις κ.α. 
Όλες οι παραπάνω εργασίες συμβάλλουν στη φυσική αναγέννηση των δασών μας , με απώτερο σκοπό την προστασία του περιβάλλοντος , πάντα με σεβασμό στη φύση και τον άνθρωπο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ : ΛΙΑΤΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
Πηγή:greekonline.gr

Δευτέρα 25 Αυγούστου 2014

Ας θυμηθούμε τα παλιά… τα παλιά μας παιχνίδια στο Χωριό!!!!!!!!!!!






Ας θυμηθούμε τα παλιά… τα παλιά μας παιχνίδια στο 

Χωριό    !!!!!!!!!!!








Τα σημερινά παιδιά δεν έχουν τις ευκαιρίες κοινωνικοποίησης και καλλιέργειας πνεύματος που είχαν τα παιδιά των παλαιότερων εποχών. 






Σάββατο 9 Αυγούστου 2014

ο μαχαλάς στο κέντρο του χωριού .



Ο πάνω μαχαλάς



Τα αμπέλια του Πολυκαστάνου, o τρύγος και το τσιπουριό.

Τα αμπέλια του Πολυκαστάνου, o τρύγος και το τσιπουριό.






Τα ποιο παλιά χρόνια μια απασχόληση των κατοίκων του χωριού μας ήταν και η αμπελουργία. Τα πρώτα αμπέλια βρίσκονταν στην τοποθεσία «Αμπέλια» που είναι κοντά στο ποτάμι και στα σύνορα με το χωριό Ζώνη ,πριν σαράντα περίπου χρόνια αυτά τα αμπέλια εγκαταλείφθηκαν . 
Σήμερα η τοποθεσία αυτή είναι ένα βοσκοτόπι με δέντρα και θάμνους , τα μόνα που διασώζονται είναι τα ντουβάρια που έφτιαχναν για να κρατήσουν τα χώματα από τα αμπέλια και ξερες ρίζες των αμπελιών .  
Στη συνέχεια φυτεύτηκαν δυο με τρία  νέα σε διάφορες τοποθεσίες.
     Δεν υπήρχε οικογένεια χωρίς να διαθέτει αμπέλι. Τα  σταφύλια ήταν απαραίτητα γιατί με αυτά παρασκεύαζαν το κρασί και το τσίπουρο .
    Η καλλιέργεια του αμπελιού απαιτεί υπομονή και μεράκι, στοιχεία που φαίνεται πως τα διέθεταν οι κάτοικοι εκείνης της εποχής.  Το σκάψιμο που είναι επίπονη εργασία την έκαναν οι νέοι. Οι γεροντότεροι με την υπομονή και τη σοφία τους αναλάμβαναν το κλάδεμα. Χαρακτηριστικό ήταν πως όλοι σχεδόν οι παλιοί γνώριζαν  να εμβολιάζουν  τα άγρια κλήματα..
   Αντιμετώπιζαν τις συνηθισμένες ασθένειες του αμπελιού με διάλυμα γαλαζόπετρας και ασβέστη. Ένα άλλο «φυτοφάρμακο» ήταν και το θειάφι. Λίγοι σήμερα αμπελουργοί εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τις παραδοσιακές μεθόδους αντιμετώπισης των ασθενειών. 
       Την εποχή του τρύγου μικροί και μεγάλοι ξεκινούσαν τα χαράματα για τα αμπέλια. Άλλοι με κάρα και άλλοι με ζώα σαμαρωμένα και φορτωμένα με «κουσιέρες»*. Τα αμπέλια τα τρυγούσαν οι κάτοικοι του χωριού την ίδια μέρα κατά τοποθεσία.
 Αυτό γινόταν για να αποφύγουν τις ζημιές  στα σταφύλια από τα πουλιά.
 Αν κάποιο αμπέλι έμενε ατρύγητο σμήνη πουλιών  συγκεντρώνονταν σε αυτό.
    Το μεσημέρι σε κάποιο ίσκιο απολάμβαναν το μεσημεριανό τους φαγητό που τη συγκεκριμένη ημέρα ήταν ψωμί, τυρί και σταφύλια φρεσκοκομμένα από το αμπέλι τους. Κοντά  το βράδυ γύριζαν στο χωριό. Ξεφόρτωναν τα σταφύλια που τα είχαν τοποθετημένα στις «κουσιέρες»* .
    Την επόμενη μέρα ασχολούνταν με το πάτημα των σταφυλιών. Το πάτημα γινόταν σταδιακά σε μεγάλα καζάνια. Μούστος και κατάλοιπα των σταφυλιών στη συνέχεια μεταφέρονταν σε ξύλινα βαρέλια και στην συνέχεια τα σφράγιζαν με ζυμάρι και ασβέστη.. Ανάλογα με το είδος του κρασιού που επιθυμούσαν να παρασκευάσουν ενεργούσαν στη συνέχεια. Το κρασί που το τραβούσαν αμέσως από τα βαρέλια ως μούστο το ονόμαζαν «πάτα-τράβα» και προοριζόταν να γίνει ένα σχετικά γλυκό κρασί και ωρίμαζε μόνο του, χωρίς τα τσίπουρα. Αντίθετα το κρασί που ωρίμαζε μαζί με τα τσίπουρα, το τραβούσαν στα μέσα περίπου Νοεμβρίου, τότε δηλαδή που έψηναν τα τσίπουρα για να παραχθεί το ρακί (τσίπουρο). 
  
    Έτσι έκλεινε ακόμη ένα σημαντικό κεφάλαιο του ετήσιου κύκλου των απλών ανθρώπων της εποχής εκείνης. Με την παρασκευή του «τσίπουρου» ήταν έτοιμοι να αντιμετωπίσουν το χειμώνα που πλησίαζε  όσο σκληρός και αν ήταν αυτός.



Σήμερα ένα μόνο οργανωμένο αμπέλι υπάρχει στο χωριό, το αμπέλι του Χριστόδουλου,που με περίσσιο  ζήλο και πολύ μεράκι έφτιαξε και απολαμβάνει αυτός και εμείς  με την σειρά μας τούς καρπούς του .

Καλή σοδειά Χριστόδουλε....!!




Κτήμα Χριστόδουλου Γιτσούλη

Κτήμα Χριστόδουλου Γιτσούλη
Κτήμα Χριστόδουλου Γιτσούλη
Κτήμα Χριστόδουλου Γιτσούλη




Χριστόδουλος Γιτσούλης

Χριστόδουλος Γιτσούλης

 Χριστόδουλος Γιτσούλης